“Aan het einde van de dag kijk ik terug met een goed gevoel: ze hebben vandaag een fijne dag gehad” 

 

Als ik bij de Kerkstraat 138 in Nijverdal arriveer, word ik al opgewacht door begeleider Daniëlle Roosendaal. Ze stelt voor om me eerst een rondleiding te geven door deze woonlocatie van De Twentse Zorgcentra. Vol passie vertelt ze over ‘haar’ bewoners. Hoe zij en haar collega’s de zorg en begeleiding zo persoonlijk mogelijk proberen te maken. En hun omgeving gezellig en huiselijk. “Ik ben echt van de dagbesteding en creatief zijn,” zegt ze terwijl ze rond wijst op de okergeel gesausde muren en de opgefleurde logeerkamer waar ik haar interview. “Dit is voor mij de juiste combinatie van wonen en dagbesteding.”

Kerkstraat 138 is een groepswoning voor volwassenen met een matige tot ernstige verstandelijke beperking en veel behoefte aan verpleging en verzorging. Er is plek voor 20 bewoners. Er zijn grote deuren en brede gangen waardoor de bewoners zich makkelijk kunnen bewegen. Ook zijn er til- en hulpmiddelen, zoals een hoog-laag bad en snoezelmateriaal. En hoewel het een oudere woning is, hangt er een fijne huiselijke sfeer. “En onze grootste troef is de buitenruimte,” zegt Daniëlle terwijl ze naar buiten wijst naar een grote tuin met een overkapping. “Met lekker weer kunnen we heerlijk buiten zitten en genieten van de frisse lucht of de zon.” 

Mijlpaal 

Daniëlle viert in december haar 25-jarig jubileum bij De Twentse Zorgcentra. Ze begon haar loopbaan als stagiaire tijdens haar studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening op ’t Bouwhuis. Ze werkte jaren in de dagbesteding, toen nog ‘speldienst’ genoemd. Ze herinnert zich levendig hoe de dag was opgedeeld in korte sessies van anderhalf uur met kleine groepen bewoners. “Ik ging over het hele terrein van het ene lokaal naar het andere, steeds bezig met spel en activiteiten,” vertelt ze lachend.  

Veranderingen 

Deze manier van werken veranderde echter door de jaren heen. Bewoners bleven de hele dag op de dagbesteding. “Dat betekende dat ik me ook met eten en verzorging bezig moest gaan houden. Dat vond ik nog niet zo erg. Wel dat ik administratieve en voorbereidende taken in cliëntentijd moest gaan doen. Ik koos steeds meer voor makkelijke activiteiten omdat ik geen tijd had om iets op maat voor te bereiden,” zegt ze. “Dat paste niet bij mij, en ik merkte dat zowel ik als de bewoners hieronder leden.” Toen ze vervolgens op groepen ging werken waar veel agressie voorkwam ging ze steeds minder vaak met een goed gevoel naar huis.  

Goed gevoel 

Ze besloot dat het anders moest om haar plezier in het werk terug te krijgen. “En juist op dat moment (in 2019) kwam deze vacature als begeleider op Kerkstraat 138 op mijn pad. De combinatie van wonen met dagbesteding sprak mij erg aan. Ik had al ervaring met verzorging en dacht: “Ik ga het proberen”. Na vijf jaar heeft ze nog geen dag spijt gehad van haar beslissing. “Niet dat ik nooit mopper, hoor! Maar dit werk geeft me weer een bevredigend gevoel. Aan het einde van de dag kan ik terugkijken met een goed gevoel: ze hebben vandaag een fijne dag gehad. En daar hebben ik en mijn collega’s voor gezorgd!” 

Veel mensen denken bij dagbesteding aan knutselen of puzzelen.”

– Daniëlle over de afwisseling in haar werk bij De Twentse Zorgcentra

Dagbesteding: meer dan knutselen 

Een deel van de bewoners is niet in staat om naar de dagbesteding buiten het huis te gaan. “Met een paar bewoners blijven we thuis en doen we activiteiten op maat,” legt ze uit. “Dit kan variëren van creatief bezig zijn tot eenvoudige huishoudelijke taken” 

Creativiteit is een belangrijk aspect van Daniëlle’s werk. Ze geniet ervan om de woonomgeving op te fleuren en nieuwe activiteiten te bedenken die aansluiten bij de seizoenen en de interesses van de bewoners. “We schilderen bloempotjes in de lente, maken vetbollen in de winter en vinden altijd manieren om iets nieuws te doen met eenvoudige materialen,” zegt ze enthousiast. “Dat doe ik niet alleen, hoor! We hebben een dagbestedingsteam van zeven collega’s die het leuk vinden om met dagbesteding bezig te gaan,” legt ze uit. Veel mensen denken bij dagbesteding aan knutselen of puzzelen. Maar als je door de dag kijkt zijn er best wel veel loze momenten die je goed en functioneel kan aankleden, zoals het afwassen van speelgoed of de plantjes watergeven. Het doel is dat ze fijn van het ene naar het ander moment doorvloeien.” 

Samen actief 

Daniëlle vertelt dat het wel belangrijk is om balans te vinden tussen groepsactiviteiten en individuele aandacht. “Sommige bewoners zijn niet in staat om bijvoorbeeld te schilderen, dus zorg ik ervoor dat er altijd iets is om te zien, ruiken of beleven,” legt ze uit. “Het gaat erom iedereen bij de activiteiten te betrekken, zelfs als ze niet actief kunnen deelnemen.” Of door de activiteiten aan te passen aan het niveau van de deelnemer. Zoals bijvoorbeeld Jennifer die lichamelijk achteruitgaat maar met één druppel verf en een föhn toch nog hele mooie dingen kan maken.” 

Als je een bewoner ziet genieten, is het al goed.”

– Daniëlle over de leuke momenten van het vak

Maatje 

Naast haar werk als begeleider, is Daniëlle ook maatje voor enkele bewoners. “Als maatje houd ik dingen in de gaten en geef ik signalen door aan de persoonlijk begeleider,” legt ze uit. “Zo houd je samen de bewoner in de gaten en regel je zaken rondom hem of haar.” 

Wooohoooo…. 

Als ik vraag wat ze het leukste aspect van haar werk vindt hoeft ze niet lang na te denken. “Het zijn vaak de kleine dingen die het verschil maken. Als je een bewoner ziet genieten, is het al goed. Tijdens Halloween was ik met twee deelnemers. Ik vertelde een spookverhaal in het donker met enkele lampjes aan en riep ‘Wooohoooooo!’ Weken later, als ik een van deze bewoners zag en zei: ‘Weet je nog? Woohooo,’ lachte hij weer hard. Hij genoot enorm van dat verhaal, zelfs al was het simpel maar hij beleefde het intens en genoot er dagenlang van. Soms, als ik de lichten uitdoe, kijkt hij nog steeds verwachtingsvol.” 

Complexere zorg; meer verpleegkundigen 

Het team waarin Daniëlle werkt is divers en bestaat uit mensen met verschillende achtergronden en kwaliteiten. Wat ze wel een gemis vindt is dat er te weinig verpleegkundigen zijn. We hebben allemaal onze eigen sterke punten en vullen elkaar goed aan,” zegt ze. “Maar meer verpleegkundigen zouden zeker helpen bij de complexere zorgbehoeften van onze bewoners.” 

Vrijwilligers: plezier voor twee en meer 

Vrijwilligers spelen een belangrijke rol in de Kerkstraat. “Een aantal vrijwilligers is gekoppeld aan bewoners,” vertelt Daniëlle. De ene vrijwilliger wandelt elke woensdag met een bewoner, de andere stopt een bewoner in bad. En zo is er ook een vrijwilliger die om de zaterdag gaat wandelen met een bewoner en daarna op de slaapkamer gitaar ging spelen. Maar nu is dat zo uitgegroeid dat ze in de groep waar hij woont gitaar speelt. En genieten alle bewoners ervan. En zij zelf misschien nog wel het meest!” 

“We kunnen altijd meer vrijwilligers gebruiken,” benadrukt Daniëlle. “Bijvoorbeeld voor klusjes in huis of in de tuin.  Een keer maand proberen we een activiteit te organiseren. Dan is het soms alleen maar een rolstoel duwen. En een andere keer actief meedoen. We kijken altijd wat bij iemand past.” 

Geen dag hetzelfde 

Het moge duidelijk zijn. Daniëlle is blij met haar werkplek op Kerkstraat 138. “Ik kan hier mijn talenten en passie heel goed kwijt. Geen dag is hetzelfde. We zijn vrij hoe in we de dingen invullen. Als ze straks terugkomen van de dagbesteding is het aan ons wat we gaan doen. Als je een lach op het gezicht van de bewoners tovert, is mijn dag goed!” 

Ontdek of er een vacature bij jou past!

Zie jij jezelf ook als begeleider in de gehandicaptenzorg werken? Wij hebben nog mooie vacatures open staan. Ga verblijvend in gesprek met onze recruiter Maarten.

Kom in contact